உணர்வுகள்

காலை மாலை
ஏன் இரவிலும்
எந்த நேரமும்
சந்திப்போம்
விடியலை தாண்டியும் உரையாடுவோம்
பட்டம் பெற்றோம்
வெவ்வேறு உலகம் ஆனோம்
மின்னஞ்சல் பரிமாற்றம்
எப்போதாவது நடக்கும்.
"How are u?!
I am fine.
How is work going on.
Have a nice day."
இதுவே அதன் சாராம்சம்.
வறண்டு விட்ட உறவானது.
ஜீவனற்ற உயிரானது.
ஆனால் இன்று நட்பு
புத்துயிர் பெற்று
தமிழே ஜீவனாகி
"வலைப்பூ"வாய் பூத்திருக்கிறது!

உயிரிருக்கும் வரை நிற்காமல்
தினம்தினம் ஏன்
நொடிக்கொரு முறை
ஓர் ஜனனம்
உலகெங்கும் குடும்பக் கட்டுபாடில்லை
எண்ணங்களை
பிரசவிக்கும் மனசுக்கு.

மாரி பொழியும் வேளையில்
மயிலின் நடனம்
மந்தகாசப் புன்னகையில் புதுமணப்பெண்கள்
மண்வாசனையின் இன்ப வீச்சு
மனதோரமாய் ஒரு எண்ணக்கீற்று
முதன்முதலாய் பார்த்த மழை எப்போது?
மின்னல் இடியில் நடுநடுங்கி - நான்
"ம்மாவின்" இடுப்பில் கொடிபோல் தொற்ற
முந்தானையால் காபந்து செய்து அவள்
முன்வாசலுக்கு என்னை அழைத்துப் போக
மலங்க மலங்க விழிகள் உருட்டி
மழலை மாறாமல் நான் கேட்டேன்
ம்மா! ம்மா! இது தான் "மயை"யா? (மழையா).